- од
- [عاد]а1. қабилаи афсонавие аз авлоди Одини Нӯҳи пайғамбар, ки пайғамбар буд ба рисолати онон омада буд ва барои нофармонӣ бо тӯфони бод ҳалок гаштанд2. маҷ. ҳар чизи қадимиву бостонӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.